~КОЛДОГУ БАЙЛЫКТЫН БАРКЫН БИЛ~
Арсен бугун жумуштан кеч келди, кутуп олтурган аялын
коруп боору ооруду…
– Жази кел экообуз суйлошобуз деди Арсен…
Жубайынын аты Жазгул, Жази деп атап койчу…
Арсен жубайына уйлонгондо баары жакшы болчу, бирок
убакыттын отушу менен Жазгулго болгон конулу сууп
кетти…
Себеби, озунун иштеген жериндеги, Кымбатты суйуп
калган болчу…
Мына бугун Жазгулго ажырашабыз деп айтканга
камынып жатты…
– Жазгул баарын ундобой угуп олтурду, Жазгулдун эч
нерсе дебестен, чыдап угуп олтурганына ичинен Арсен
тан калды…
– Бир кезде, Жазгул дагы соз баштады. Макул Арсен
ажырашайлы деп чечипсин, жолуна богот боло албайм,
сенден эч нерсенин кереги жок.
Болгону бир канча шартым бар. Уулубузга ажыраша
турганыбызды айта корбо, Жана дагы бир шартым,
экообуз биринчи уйлонгондо биринчи айларда кандай
Бактылуу элек.
Бир ай ошондой Бактылуу коз ирмемдерди откозойлу.
Сен мени биринчи той кунубуздо биз жатчу болмого,
колуна которуп алып киргенин эсиндеби???
Мына ошентип кундо мени которуп алып кирип турасын
деди жылмая…
– Арсен эмне дешин билбей калды. Жубайын жинди
болуп калганбы деп да ойлоду, ыйлап чуу чыгаргандын
ордуна мынтип жылмайып суйлоп жатканы эмнеси
деди…
– Кундо Жазгул жаш келиндей жаркылдап, тосуп алат чай
ичип болгон сон, Жазгулду колуна так которо жатчу
болмого алып барат.
Мындай корунуш 10 жаштагы уулуна кызык корунуп, кол
чаап кыткылыктап олтурду…
– Кундо ушул корунуш, уулу дагы конуп калгандай Атакее
апамды которбойсузбу?? Деп жыргап калат, уй булоо бир
саамга болсо дагы жыргап ойноп кулуп алышат…
Бугун дагы Жазгулду колуна так которуп Экинчи
кабаттагы болмого, алып бара жатты.
Так биринчи уйлонгон кунундой, Жазгулдун назик
колдору Арсендин мойнуна оролуп бара жатты, бирок
Жазгул баштагыдан женил болуп, онунон аза баштаптыр.
Жазгулдун ыссык деми Арсендин кулагына барды,
ушундай камкор, мээримдуу, назик жубайын таштай
турганын эстеп озуно жини келип кетти.
Эрте менен эрте ишке кетип, иштен кеч келип аялына
деле конул бурбаптыр. Убактысын кобунчо Кымбатка
арначу, чын эле мээримдуу аялынан айрылгысы
келбегенин эми сезди…
Кээде уй булоого жакындашуу, бир бирине мээрим тогуу
гана жетпейт экен…
Эртеси эле Арсен Кымбатка жолугуп жубайы менен
ажырашпай турганын айтат, ыйлактаган Кымбат жаактан
ары бир чаап, уйунон кууп чыгат…
Жолдон жубайына деп атыр гулун сатып алат…
Эмнегедир жубайын коргусу келип, сагынганын сезет…
Барып тизелеп олтуруп кечирим сурагысы келет…
Бирок уйго келип Жазгулдун жансыз денесин корот…
Корсо канча айдан бери, Жазгул айыкпас оору менен
алышып келет, анын ондон азып арыктаганы да
ошондон болчу…
Уулуна атасын жаман корсотпош учун, Арсенден бир ай
бактылуу жашап, отушун отунгон, ошон учун уулуна
ажыраша турганын айтпоосун отунгон…
– Эркек эки нерсеге окунбоосу керек, аялына Жана айдап
жаткан машинасына.
Экоону тен озу тандаган…
Колдогу байлыктын кадырын билуу керек…
