Бир Кыкең, адамдын таманы тийбеген аралга түшүп калат, анан көп убакыт өтөт. Таптакыр жапайы болуп баштайт, жада калса тигил Робинзондукундай Бешинчи-Күн дос жок, жалгыз.
Бир күнү кошуна аралга супсулуу бир кыз кеме кыйроодон кийин түшүп калат.
Анан ал кыз Кыкеңди чакырат:
– Эй, жигит, кел бул жерге, мен сага сен көптөн бери көрө элек бир нерсе берем деп.
Сүйүнгөн Кыкең жанталашып, титиреп (лихорадочно) сүзүп баратып, кайра-кайра сүйлөнөт:
– “Неужели бешбармак, неужели беш-бармак”.
