Мен бала чагымда, 4,5 жашымда экен. Бир нерсеге таарынып, ыйлап жатып алсам, апам:
– тур балам, оняка жатып ыйлагын,- десе.
Башымды көтөрүп:
– кайерге,- деп сурап, сооронуп, көрсөткөн жерине акырын барып жатып, анан дальше ыйлачу экенмин…
Пикир калтыруу
